Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
.jpg)
Geçen hafta çok heyecanlı bir yerde kalan Poyrazcım Karayel çok mu çok güzel bir başlangıç yaptı. Geçen bölüm özetinde söylediğim gibi asansörün düşmesine ramak kala, Poyraz atladı asansöre ‘Ayşegül’ü kurtarıcam kurtaramazsam da birlikte ölürüz’ dedi. Nitekim Ayşegül’ümüzün kahramanı, kızımızı kucağına aldığı gibi asansörün dışına çıkardı. Sen her eve her kadına lazımsın be Poyraz!
.jpg)
Çınar'ın ölmeyeceğini biliyordum ama felç kalması beni üzdü. Sadece ben değil, Çınar için Poyraz ve Ayşegül bile endişelendiyse zaten biz kimiz :) Bu bölümde gizli görev olarak FBI işlerine girişen Çınar, Poyraz’ın ölmediğini de öğrendi. Şimdi ne yapacak, bunu Ayşegül'le paylaşacak mı, bence yapmaz. Zaten yeterince kötü bir durum içinde hissediyor kendini. Ama bu durumdan en en en çok etkilenen buzlar kraliçesi Nevra Hanım oldu! Kısmi felç kaldığını öğrendiğindeki tepkisi Aman Allahım o nasıl kendini kaybetmekti. Türlü korku film sahneleri gördüm de bu kadarını değil. Sevgili doktor beyler ben buna kişilik bozukluğu mu desem psikopatlık mı desem, ne desem ya. Neyse seni Türk doktorlarımıza emanet edip başka konuya geçiyorum sevgili Nevra. Ama yazının sonunda tekrar buluşacağız. Maalesef.
.jpg)
Şu dizide beni en çok güldürenlerden biri de sıpa gözlü Meltem ve Zülfikar. Ya ekranın içine girip o yanaklarınızı sıkasım geliyor, sizinle gerçekten arkadaş olmak istiyorum; inanılmaz tatlı bir çift. Her defasında başları beladan eksik olmayan ama var güçleriyle ‘birlikte’ savaşan çiftimiz onlar. Poyraz’ın verdiği takip görevini yerine getirirlerken başlarını belaya soksalar da, yakalanmaktan kurtulamadılarsa da yine de yapmaya çalıştılar. Sinyal takibi için telefonu kamyona bırakmak 10 numara hareketti; ben olsam ‘ay telefonsuz kalcam yaaaa’ der yapmamayı tercih edebilirdim.
.jpg)
Ve en etkilendiğim sahne. Ben genelde Poyraz’ın ağzından Ayşegül'ü dinlerdim, onu nasıl sevdiğini, onunla kurduğu hayalleri falan. Ama şimdi öyle olmadı, Ayşegül bir açıldı pir açıldı. Ya o nasıl cümlelerdi öyle bir hatırlayalım mı?
‘Sen çok önemli ve değerli bir adamsın Poyraz, o kadar değerlisin ki seni kıskanıyorum. Bu çektiğin acılar, başına gelenlerin hepsi senin bu önemli kişiliğinden. Sen ne kadar değerli bir adam olduğunu bilsen bana değil kendine aşık olursun...’
O öyle konuştukça ben dedim ki susma sakın Ayşegül sen konuş ben dinlerim, biz dinleriz.
