Yiğit, Emir’in emriyle düğün günü nezarethaneye atılmıştı. Tabii ki oradan elini kolunu sallayarak çıkacaktı, aksini hiçbirimiz düşünmemiştik. Ama Emir’in “düğün hediyesi”ne karşılık verecek miydi? Bu önemliydi. Önceleri sadece kendi yoluna baktı Yiğit ama ne zaman kızı mevzu bahis oldu, o zaman Emir’e açık açık meydan okudu. Derya’nın da dediği gibi; biz etle tırnak dedik ama onlar göze göz, dişe diş moduna girdiler. Yolun burasından sonra onları yan yana tutacak hiçbir şey olamaz sanırım. Emir de, Yiğit de kendi egolarının peşinde olduktan sonra yolları bir olsa da, asla yan yana yürüyemeyecekler.