Ben öyle birini sevdim ki

Bir nevi intihardı...

Kirpiğine düştüğüm gün

Ölümüm başladı.

Öfkeli, hırçın, kavgacı, ısırgan ve edepsiz ağzı

Geceler kadar karanlık gözleri vardı...

Öyle uzak, iki tutsak, sevişirken ağlardık

Uçtan uca, suçtan suça, seve seve yuvarlandık

Ben öyle birini sevdim ki

Balı ve zehri vardı

Yara bere içindeydi hâlâ

Cesarete tapardı…³

Nihan öyle birini sevdi ki, gerçekten de onunla ilk karşılaştığı günden beri yavaş yavaş ölmeye başladı. Farkında değildi belki, sorgulamadı hiç sevdasını. Savunmasız anlarında tutuldu Kemal’e. Emir’den kaçmak isterken sığınmak istedi ona. Kemal yeri geldi aldı himayesine, yeri geldi en acımasız haliyle kovdu Nihan’ı. İşte bundandır Nihan’ı haketmemesi. Nihan gibi gözü kara, sevdası her daim taze, kalbi yumuşacık birine yaşattığı bu acılar Emir’in yaşattıklarından daha kötü… Her şeyi geçelim. Karşındakinin sevdiğin insan olmasını, senin için her türlü savaşı veren aşkın olmasını geçelim, en başta bir kadındı o... Yalnız kalmış, tek başına herşeyle mücadele etmeye çalışmış, uğruna hayatını mahvettiği diğer yarısını ve babasını kaybetmiş bir kadın… Hiçbir kadın bu kadar aşağılanmayı haketmiyor. Hiçbir kadın gururunu bu kadar diplerden toplamayı haketmiyor. Senaristler, yazarken biraz daha dikkatli olmanızı öneriyorum. Dizinin sadık izleyicileri bile son bölümde diziden soğuduğunu söylüyorlar, bir de genel kitleyi siz düşünün.  Bu hikaye böyle bir yere evrilmemeliydi. Bu hikaye, iki adam tarafından durmadan yerden yere vurulan bir kadının hikayesi değildi. İki masum aşığın hikayesi olmalıydı ama dediğim gibi Emir bile Kemal’in yanında daha masum kaldı… Çaresizlikten iğrenç bir teklifi bile kabul eden bir kadına, sen alışkınsın, sen değersizsin gibi cümleler kurmak yerine "NE OLDU DA BU HALE GELDİN?" diye sorulması gerekirdi. Her şey bir yana, Kemal’in Nihan’a "Sen kimsin?" diye sorduğu yerde “Ben senin çocuğunun annesiyim!” demesi gerekirdi. Kemal için değil, küçük Deniz için bu acılar yaşanmamalı. Herkes yanmışken bir de o minik kavrulmamalı bu acı hikayede. Nihan, "Ne olacaksa olsun, benden çıksın, günahı bende kalmasın," diyerek Kemal’e söylemeliydi. En azından bilip ona göre hareket etmeliydi Kemal de. Bir sezon boyunca her türlü oyunu oynamış, her türlü savaşı vermiş karakterlerin böyle saf ayağına getirilmesi, kadının böylesine ezilmesi, erkeğin üstün gösterilmesi hiç hoşuma gitmiyor. Nihan’ın onuru, gururu, şerefi bir kenara bırakılarak tıpış tıpış Kemal’in ayağına iki kere gitmesi ve her gittiğinde de susması, hiçbir şey söylememesi… Bunlar izlemek istemediğim şeyler artık. İnanın sinirlenmekten, Kemal ve Deniz'in sahnesine duygulanamadım bile. Nİhan'ın polisten yardım isterken çaresizliğine içim acıdı da sinirim daha da arttı.

Sosyal medyadan da anladığım kadarıyla %90’lık kesim benimle aynı fikirde. Umarım bir an önce eski haline, eski tadına dönmüş bir Kara Sevda izleriz. Aksi takdirde bu deli reyting savaşında her hafta biraz daha düşmeye mahkum olacağımızı düşünüyorum.

Bugünkü yazım yorumlamaktan çok eleştirmek oldu farkındayım, biraz da acımasızdım ama bu kadar kızdığım noktaları belirtmeden yorumlama yapamayacak bir insanım. Okuyanların gözlerine sağlık…

Haftaya daha iyi bir Kara Sevda’da görüşmek "ümidiyle…”

3 Sezen Aksu- Ben Öyle Birini Sevdim Ki