Sanırım Emir, ciddi bir duygusal boşlukta… Hayattaki amacını “Kübra’yı topluma kazandırmak” olarak belirlediğine göre de bir hayli amaçsız olmalı. Artık Elif ile ilgili çok az konuşur, çok az şey tartışır oldu Emir. Önceden amacının “Elif’i babasız bırakmamak” olduğunu söylüyordu, onu bir derece anlayabiliyordum. Neticede hiç yazılmamış bir sayfa gibi duruyordu Elif karşısında ve o sayfaya dökülecek mürekkep Emir’in ellerindeydi. Yeni bir hayatı şekillendirmekti gayesi… Ama şimdi Kübra, Elif oluverdi. Emir seviyorsa gidip konuşsun bence. İnsanları da sürekli Kübra’dan mesul görmeyi bıraksın. “Herkes Kübra’dan sorumludur,” düşüncesi ile insanları vicdanına oynamasın hiç olmazsa…