Halbuki Noah zaten hep aynı, önceliği yazarlık kariyeri  ve yaşantısı olan bir adamdı. Hiçbir zaman kayınpederinin, kayınvalidesinin ve Helen’ın standartlarına uymadı. Helen, ailesinin onaylamadığı bir adamla evlendi ama bir süre sonra kocasının zayıflıkları onu rahatsız etmeye başladı. Ve Noah’nın annesine dönüştü. Sürekli onu kontrol eden, düzelten bir kadın haline dönüştü.  Dengeler yerine oturmadığı için ezilen ve ne yapsa yaranamayan, bir türlü yeterli olamayan Noah, erkekliğinin tehdit edildiğini düşündü. Böylece belki bilinçaltında erkekliğini yeniden elde edebilmek belki de nefes alabilmek için görebildiği ilk fırsata atladı.

Korku, utanç, suçluluğa dayalı kontrol taktiklerinin geçerli olduğu, duygusal ihtiyaçları yanıtlamayan ilişkiler yürümez. Bu yüzden Helen ve kocasının da işler yürümedi. Helen bunları görmek istemedi, yetmezmiş gibi üzerine dört tane çocuk doğurdu. Ama herkes biliyor ki çocuklar çiftleri bir arada tutmaya yetmez. Helen’a göre kimse Noah’yı onun sevdiği kadar sevemez. Seni hapisten çıkartıyorum çünkü seni en çok ben seviyorum. Sana katlandığım için ne denli şanslı olduğunu bilemezsin, senin için saçımı süpürge ettim dolayısıyla bana borçlusun diyerek var olan güzel hatıraların da silinmesine yol açıyor. Hâlbuki bırak, ne yapacaksa yapsın, nezarethanede kalacaksa kalsın, kendi çabasıyla çıksın.